تا میرسیم جلوی در ورودی سازمان، میآیند. تندتند. اسامی فیلمها را میگویم. فیلمهایی که کارگردانها در آن دوربین چرخاندهاند سمت رودخانه، چشمه، قنات و چاه تا آب را به تصویر بکشند. این گوهر بیمانند هستی را. فیلمهایی چون رنگِ خدا، خروج، رودخانهها برنمیگردند، تنوره دیو، کاریز و... .
احساس امنیتی که در قلم و کار رسانهای جابر به ما و همه مدیران و مخاطبان القا میشد، مؤمنانه بود و طبق حدیث الخائنُ خائف، فقط کسانی از قلم مؤمنانه جابر هراسان بودند که ریگی در کفش داشتند!